(Radiovisie) Tussen puinhoop en teloorgang
30 januari 2018 - 00:45

Mediaminister (weeral open VLD, nvdr)Sven Gatz beloofde een opwaardering van de lokale radio. Bijna één maand verder zijn de meeste ‘waarnemers’ het erover eens; er is een botte hakbijl gebruikt. De Vlaamse FM-band is gedevalueerd. Er is vooral geruis gecreëerd. Op andere frequenties zorgen computergestuurde ‘jukeboxen’, doorgaans met nietszeggend gebral, voor meer van hetzelfde. Grootste verliezer in het nieuwe landschap? Het doorgaans boeiend en gevarieerd medium genaamd ‘radio’.

Om één en ander zelf proefondervindelijk vast te stellen rij ik op een doordeweekse vrijdag van Aalst naar Hasselt. Bij RadioVisie krijgen we dagelijks vele rapporten en commentaren binnen over de nieuwe Vlaamse radiowereld, de teneur is er steeds een van (grote ontgoocheling). Ik heb geen enkele reden om te twijfelen aan de objectiviteit van die verslagen, toch wil ik het zelf eens proefondervindelijk vaststellen.

Bij nacht en bij ontij

Het is heel vroeg als ik de snelweg oprij. Voor dag en dauw wordt ik al geconfronteerd met de dramatische ontwikkelingen rond het sociaal bloedblad bij de winkelketen ‘Carrefour’. Radio 1 knalt als vanouds door de luidsprekers richting de hoofdstad. Maar ik onderneem deze tocht niet om de kwaliteit van de publieke nieuws- en informatiezender te controleren.

Ik doorloop een eerste keer, snel de FM-band. De Waalse reuzen profiteren duidelijk van de grootschalige winterschoonmaak in Vlaanderen. Het luistercomfort evolueert dan wel in gunstige zin, toch veroorzaken de grote vermogens van de Franstalige zenders pijnlijke ongemakken. Zo kibbelen Bel RTL, NRJ Belgique en Radio Nostalgie Vlaanderen langs het relatief drukke viaduct van Vilvoorde tussen 103.6 en 104.0 MHz, om het recht van de sterkste. Het ‘déja vu’-gevoel dus. Frans is de voertaal.

Ik maak kennis met Radio Moetoen Vilvoorde. Een foltering voor de oren. Niet echt wat je bij je ontbijt verwacht. Zeker omdat de lokale journaals weinig rust en sereniteit uitstralen. Dan maar als pleister op de wonde naar het jeugdige Vibration FM uitgeweken. Het uithangbord van de elektronische muziek met studio’s aan de Van Volxemlaan in Vorst, doorbreekt samen met de ochtendshow van Bruno Guillon en zijn sidekicks van Fun Radio , de Vlaamse monotonie.

Vervelend

Ontsnappen aan het dagelijkse fileleed is gelukkig een koud kunstje. In tegenstelling tot het bedroevende presentatie niveau van de Vlaamse zenders die ik kan oppikken. Een medewerker van Radio Diest, waant zich in een karoakebar en moet zo nodig de Nederlandse radiolegende Frits Spits door het slijk halen. Snel naar de mp3-presentator van Stadsradio Leuven dan maar. Helaas hoor ik iemand van wie het humeur het vriespunt nadert. Radio Contact en Club FM revisited laten nauwelijks enige bezieling horen. Waar zijn de sfeer scheppende stemmen die verondersteld worden om af en toe eens spitsvondig uit de hoek komen?

Zoeken naar een streekgebonden Tony Blackburn of naar een repliek op de ‘koning’ van de ochtendradio Edwin Evers van Radio 538? Ik kom van een kale reis terug. Ondanks schuchtere pogingen klinkt Nostalgie, dat – tot mijn grote irritatie – op vijf verschillende frequenties opduikt, ook niet als dé uitnodiging voor het weekend. Alsof men angst heeft om uit die oerconservatieve en vooral niet vrolijke stijl te treden. Geen wonder dat baas Dirk Guldemont aan de deur werd gezet. Tijd voor de stemmen die het netwerk eindelijk de exacte ‘kleur’ gaan schenken?

Verzoenend

Opvallend en ver weg van het verstaanbare verdriet profileert Radio AraBel FM op 106.8 MHz zich als de waardige opvolger van Al Manar. Een station dat in het verleden vaak met de media-autoriteiten overhoop lag. Dit vanwege de soms harde en overdreven politieke standpunten tijdens de rechtstreeks uitgezonden discussies met de luisteraars. Met 70% Franstalige en 30% Arabische programma’s streeft men duidelijk naar toenadering tussen de moslims en de Belgische bevolking. Vandaar ook de verzoenende toon die aan het einde van een debat klinkt.

Maar helaas niet voldoende om mij te verzoenen met de puinhoop en de teloorgang tussen de Limburgse heide en ‘Brussels By Night’.

° Is getekend: Filip Van Molle